تهیه ی مشتق های دی بنزو زانتن در حضور نانو ذرات نشاسته اصلاح شده با اسید به عنوان کاتالیزگر زیست سازگار

فن آوری نانو رشته ای از دانش کاربردی و فن آوری است که جستارهای گسترده ای را پوشش می دهد. پیشرفت ها در فن آوری نانو باعث به کارگیری نانو ذرات در تهیه ی نانوکاتالیزگرها شده است . ابعاد نانو، شرایطی عالی برای علم کاتالیزگرها مهیا کرده است. نسبت سطح به حجم، عامل مهمی است که میزان فعالیت نانو ذرات را تعیین می کند. نانو ذرات به خاطر داشتن نسبت سطح به حجم بالا، سطح فعال زیاد و نیز تعداد مکان های فعال فراوان به عنوان نانو کاتالیزگر در شیمی کاربردهای بسیار وسیعی دارند؛ زیرا باعث افزایش سرعت و بازده واکنش می شوند. نانوذرات به عنوان یک پل بین کاتالیزگرهای همگن و ناهمگن در نظر گرفته می شوند. این کاتالیزگرها به دلیل فایده های گوناگونی از جمله سادگی عملیاتی، غیر سمی بودن، قابلیت استفاده ی دوباره، هزینه کم و سهولت جدایی پس از تکمیل واکنش اهمیت خاصی دارند. هم چنین به دلیل افزایش تقاضا برای شیمی سبز و فن آوری های سازگار با محیط زیست بسیار مورد مطالعه قرار گرفته اند. به تازگی کاربرد کاتالیزگری بسپارهای عامل دار شده نیز در واکنش های آلی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در این راستا بسترهای زیستی و کاتالیزگرهای ناهمگن جامد از هر دو نقطه نظر محیط-زیست و مقرون به صرفه بودن علاقه ی بسیاری را به خود جذب کرده اند. یکی از روش هایی که به-تازگی مورد بررسی قرار گرفته است و مطابق با اصول شیمی سبز است، استفاده از زیست بسپارهای طبیعی و به خصوص نشاسته است که می تواند به عنوان بستری از سولفوریک اسید استفاده شود. در این کار پژوهشی نانوذرات نشاسته تهیه شده و به عنوان تکیه گاهی برای کاتالیزگر اسیدی به کار می رود. سپس از این نانوکاتالیزگر در تهیه ی مشتق های 14آریل-14h-دی بنزوزانتن در شرایط بدون حلال استفاده شد.